μεμωλυσμένη παρειμένη

μωλύω or [full] μωλύνω,

A boil imperfectly, parboil, scald, simmer,

πάσχει ὅπερ ἐν τοῖς ἑψομένοις τὰ μωλυνόμενα Arist.GA 776a1

( μολυν- codd.);

σκληρότερα μὲν τὰ μεμωλυσμένα γίγνεται τῶν ἑφθῶν Id.Mete. 381a21

(v.l. μεμολ-); of a herb, μωλυθεῖσα πυρὶ σμαλερῷ Poet.deherb. 101, cf. 138; of half-roasted meat, [

κρέα] πρὸς ὀλίγον τῷ πυρὶ μεμωλυσμένα Hld.2.19

( μεμολ- codd.).

II of ulcers, 'go off the boil', fail to come to a head, subside, fade away,

σκληρὰ καὶ ἄπεπτα πάντα ἐμωλύνθη Hp. Epid.7.3

(v.l. ἐμολ-) ; συνελειαίνετο (v.l. ἐπεχλιαίνετο) ταῦτα, καὶ ἐμωλύνθη (v.l. κατεμωλύθη) καὶ οὐκ ἀπεπύησεν ib.2.2.6 ( = ἠφανίσθη καὶ κατὰ βραχὺ ἀπεμαράνθη· οὕτως γὰρ καλεῖ τὸ τῆς ὀξείας κινήσεως καὶ μεταβολῆς παυσάμενον καὶ ἀποψυχθέν, Gal.17(1).328); μωλυόμενα· κατὰ βραχὺ ἀπομαραινόμενα, Hp. ap. Gal.19.124; μεμωλυσμένους (- μολ- codd.)· ἔνιοι μὲν τοὺς κατεψυγμένους, ἔνιοι δὲ τοὺς ἐσκιρρωμένους καὶ λιθώδεις ᾠήθησαν, Gal.19.121; of certain diseases, κατὰ τὴν ἀρχὴν ὑποβρύχιά τε καὶ μωλυνόμενα ( μολ- codd.) φαίνεται latent and ' simmering', Id.9.898; cf. μεμολυσμένως.

2 relax, μεμωλυσμένη· παρειμένη, Hsch. s.v. μῶλυς; μωλύεται· γηράσκει, Id.; μωλύειν· τὸ ἐκλύειν καὶ διέλκειν καὶ μαραίνειν, Phryn.PSp.89 B.; μωλύον κρέας· τὸ ἠρέμα διαχεόμενον καὶ μὴ συνεστός, ibid.; δι' οὗ μωλύονται αἱ ὁρμαὶ καὶ τὰ πάθη, as expl. of μῶλυ, Cleanth. ap. Apollon.Lex. s.v. μῶλυ.

III also of ulcers, become septic, ἢν ἕλκος γένηται.., καὶ μὴ ταχὺ ὑγιανθῇ ἀλλὰ μωλυνθῇ ( μολυνθῇ codd., quod fort. legend.) Hp.Steril.213.

IV f.l. for μολεύειν (q.v.) in Thphr.HP2.2.2. ( μωλ- confirmed by the metre in Poet.de herb. ll.cc., and by Cleanth. l.c.; prob. derived from μῶλυς, cf. Demetr.Lac.Herc.1014.58.)

Grammatical information: adj.

Meaning: `enervated (also mentally); dull, feeble, weak' (S. Fr. 963. Nic., Demetr. Lac.);

Other forms: also μῶλυξ (cod. - δ-; cf. v. Blumenthal Hesychst. 42f.) ἀπαίδευτος, μώλυκα τὸν ἀπαίδευτον. Ζακύνθιοι H.; μωλυρόν νωθρόν, βραδύ H.

Derivatives: μωλύω, - ύνω, - ύνομαι, aor. pass. μωλυ(ν)θῆναι, perf. med. μεμώλυσμαι, rarely with ἀπο-, κατα-, δια, `boil imperfectly, scald, simmer', med.-pass. `become powerless, fade away', esp. of wounds `fail to come to a head' (Hp., Arist.); μωλύεται γηράσκει, μεμωλυσμένη παρειμένη H. With the verbal nouns μώλ-υσις (- υνσις) f. `spoil' (opposite ἕψησις; Arist., Thphr.), - υτης ἐπέων meaning uncertain (Timo).

Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]

Etymology: With μωλύω (to which μωλύ-ν-ω; cf. Schwyzer 728) cf. κωλύω; the much more rare μῶλυς may be a backformation. With a velar μῶλυξ like κόρυξ νεανίσκος H. (s. κόρη); μωλυ-ρός like ἐχυρός, καπυρός a.o. (hardly with Benveniste Origines 36 to μωλύνω with ρ: ν -change), if not dissimilated from - υλός (cf. Leumann Glotta 32, 223 A. 2 = Kl. Schr. 249 n. 3). -- Because of the not very clear meaning and the unclear formation etymologically hard to asses. By Fick 2³, 189, Bq a.o. connected with μέλεος (acc. to Bechtel Lex, 224f. and Specht KZ 59, 93 also ἀμβλύς); rejected by WP. 2, 285. After Prellwitz BB 26, 310 (accepted by WP. 2, 301 and Pok. 746) however to μῶλος. Diff. again H. Petersson Et. Miszellen 18: μωλύω to μολούω (s. μολεύω) as κωλύω to κολούω. -- Everything hypothetic. - The suffix - υκ- looks Pre-Greek.

Page in Frisk: 2,